WEL BIOGAS VERPLICHTEN MAAR DE VERMINDERDE STIKSTOFUITSTOOT BIJ UITRIJDEN VERGISTE MEST NEGEREN.


 

Minister Hermans verplicht energieleveranciers om in 2030 bij het aardgas 5 % biogas bij te voegen. En hopla. In 2030 zit er 5 % biogas bij het aardgas. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Voor het grootste potentieel aan extra biogasproductie, de veehouderij, is het investeringsklimaat vanwege het stikstofbeleid gewis. En dat terwijl snelle afvoer van mest in een vergistingstank juist zowel direkt als indirect tot minder ammoniakuitstoot leidt. Helaas werkt de EU door geen onderscheid te maken tussen vergiste en onvergiste mest (waarvan dan ook maar 170 kg N mag worden uitgereden) daaraan niet mee.


 Er wordt al jaarlijks 250 miljoen (aardgasequivalent) m3 biogas geproduceerd. Dat wordt dan gepresenteerd als hoe makkelijk het streefdoel van 1,1 miljard m3 groengas wel niet is. Maar 250 miljoen m3 groengas is ten eerste nog geen 1 % van het Nederlands aardgasverbruik. En ten tweede waar biogas wordt geproduceerd is dat veelal niet omdat het biogas de investering rendabel maakte, maar als bijproduct van (anaerobe) zuivering van industriëel afvalwater. In een goed werkende vergistingstank wordt zo'n 80 % van het organisch materiaal (Biologisch Zuurstof Verbruik) omgezet in methaangas. Vergisting is dan ook de eerste stap in de zuivering van industriëel afvalwater. Andere vergistingsinstallaties verwerken dan weer organisch afval afkomstig uit de levensmiddelenindustrie. Organisch afval dat niet (meer) geschikt is als veevoeding en zonder vergistingsinstallatie dus gestort zou moeten worden. Ook hier zit een groot deel van de financiële opbrengst niet in de productie van het biogas maar in het feit dat de stort- of composteringskosten van deze reststromen anders hoger zouden zijn. Bij rioolwaterzuiveringsinstallaties is het rioolwater te dun en te koud om te kunnen laten vergisten. Rioolwater wordt dan ook eerst belucht. (Toegift: eerst gemengd met belucht afvalwater waar het ontstane nitraat in een (bijna) zuurstofloze tank met het verse afvalwater kan denitrificeren. Van een kringloop door het terug winnen van bruikbare stikstof als meststof is van menselijke uitwerpselen dus geen sprake). Een groot deel van de vervuiling wordt tijdens deze beluchting en denitrificatie dankzij de groei van bacteriën omgezet in bezinkbare en daarna vergistbare organisch slib. In deze drie catagoriën valt dus weinig uitbreiding te verwachten. Ook niet in de teelt van gewassen met als doel om alleen maar vergist te worden. Zo bestaat stro voornamelijk uit ruwe celstof dat dus niet te vergisten is.

 Een andere categorie vergistingsinstallaties zijn natuurlijk de mestvergistingsinstallaties. Dankzij vergisting kan een koe maar liefst twee huishoudens van biogas voorzien (600 m3 groengas per koe). Met ruim 2 miljoen melkkoeien in Nederland zouden dus 4 miljoen (niet-gasloze) huizen verwarmd kunnen worden. Gelukkig hoeft in de zomer de (bio)gasproductie niet opgeslagen te worden om pas in de winter te kunnen verstoken. De industrie draait immers jaarrond en in het plan van de minister kan gewerkt worden met Garanties Van Oorsprong. In m3's aardgasequivalent wordt dat 1,1 miljard m3 biogas. Of te wel 5 % van het huidige aardgasverbruik. Varkensmest is, vanwege het hogere ammoniakgehalte, moeilijker te vergisten.

 Voor wat haalbaar is kan men vergelijken met Duitsland. Waar bij rundveehouderijen ruim 9000 biogasinstallaties draaien. Veelal wordt het biogas met een gasmotor omgezet in elektriciteit (en warmte) en zullen er dus meer biogasreinigers (verwijderen van o.a. het H2S en overtollige CO2) en gasleidingen moeten komen. 

 Dat terwijl vergisting van rundveemest juist tot minder (reactieve) stikstofuitstoot leidt. Ten eerste moet rundveemest zo vers mogelijk de vergistingstank in. Anders wordt de ureum in de gier immers door bacteriën omgezet in (het vluchtige) ammoniak. Ammoniak verstoort het vergistingsproces. Dus daar waar rundveemest omgezet moet worden in biogas zal met de vereiste hygienische bedrijfsvoering voor de vergister in de stal minder ammoniakgas ontwijken. Ten tweede is vergiste mest van betere kwaliteit dan niet-vergiste mest. Vergiste mest leidt dus tot een nog hoger humusgehalte en dus een beter bewerkbare en vruchtbaardere bodem. Humus houdt, net als klei-plaatjes, mineralen en water beter vast.  Helaas maakt de EU met de regelgeving van de maximale stikstofgift per hectare van dierlijke oorsprong echter geen onderscheid in de kwaliteit van de mest. De EU maakt zelfs ook geen onderscheid in de toegestane stikstofgift met onvergiste mest en zelfs compost of humus en houdt de maximale stikstofgift uit dierlijke mest altijd op 170 kilo N.

 Behalve de technische uitvoerbaarheid van het streefdoel van 1,1 miljard m3 groengas per jaar en het investeringsklimaat in de veehouderij kan volgens mij ook de financiële uitvoerbaarheid een rol speel spelen. De SDE++ subsidie bedraagt nu immers € 1,48 per m3 groengas.


Leon Nelen.
30 jaar operator afvalwaterzuivering fritesfabriek Lamb Weston Meijer te Bergen op Zoom  (1986-2016).

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

MET EEN GOEDKOPERE KOPPELING AAN H2-NET WERKT HBr-FLOWBATTERIJ ALS ELECTROLYSER ÉN ALS EEN AARDGASCENTRALE MET 63 % RENDEMENT !

Afbeelding
 Een HBr-flowbatterij is goedkoop en heeft een redelijk hoog roundtriprendement van 70 %. Als je deze kan koppelen op een waterstofnet bespaar je de eigen dure waterstofgasopslag. Én tevens gaat de HBr batterij dan ook functioneren als een aparte electrolyser en een aparte brandstofcel met elk een zeer hoog rendement van 84 %. Als electrolyser levert de HBr-batterij (op zonnige zomerse middagen) waterstof. Maar in de brandstofcelfase moet de HBr-flowbatterij dan wel dezelfde hoeveelheid waterstof gaan afnemen wat dan dus van elders uit het waterstofnet geleverd moet worden. De HBr-batterij is dan overdag een efficiënte electrolyser en 's nachts met bijvoorbeeld met gastankers geïmporteerde waterstof met haar 84 % rendement dan ook ver uit de meest efficiënte toepassing. Maar ... ook zolang de waterstof geproduceerd moet worden uit aardgas middels reforming ligt, ondanks het reformverlies van 25 %, het rendement voor het dan gebruikte aardgas zeer hoog ! Met (0,75 x 0,84) x 100 % = ...
Meer lezen

GEKOPPELD AAN EEN H2-NET GEKOPPELDE HBr-FLOWBATTERIJ KAN EEN BATTOLYSER LANGER RENDABEL DOOR DRAAIEN.

Afbeelding
 Opnieuw geschreven na mijn eerdere post van 10 november 2024.  Een belangrijk deel van de investeringskosten voor een HBr-flowbatterij wordt gevormd door de waterstofgasopslag. Een HBr-flowbatterij zou dan ook een stuk goedkoper kunnen worden door de eigen waterstofopslag te vervangen door een koppeling aan een H2-net. Daarbij werkt de HBr-flowbatterij tijdens het laden dus als een elektrolyser en levert dan dus waterstof (2 HBr + e -->  Br2 + H2). Nadeel daarvan is dat de aanwezige hoeveelheid HBr (of Br2) tijdens de electrolyser- (of brandstofcelfase) beperkt is. Tijdens de elektrolysefase gevormde Br2 moet dus tijdens een daaropvolgende stroomtekort in de brandstofcelfase door toevoeging van H2 weer terug omgezet moet worden in HBr. Tijdens die brandstofcelfase produceert de HBr-flowbatterij dan wel elektriciteit. Maar die hoeveelheid is als gevolg van het omzettingsverlies in de elektrolyser die de daarvoor noodzakelijke waterstof moet maken natuurlijk minder. De ...
Meer lezen

TERUGLEVERING 'S NACHTS IS PER DEFINITIE UIT EEN BATTERIJ. DUS TERUGGAVE VAN ENERGIEBELASTING BIJ LADEN UIT HET NET ZONDER APARTE METER KAN WÉL.

Afbeelding
   Thuisbatterijen zijn in Duitsland en België, in tegenstelling tot Nederland, een succes. Dat komt doordat in Duitsland en België inmiddels de salderingsregeling is afgeschaft en je uiteraard door een hoger eigen verbruik bespaart op energiebelasting en btw (wat vooral in Duitsland met haar hoge energiebelasting een voordeel is). Derhalve worden thuisbatterijen in Duitsland en België vooral gebruikt voor eigen gebruik en dus helaas niet voor uitgestelde teruglevering van zonnestroom tijdens de zonarme uren.  Laat staan het laden van de thuisbatterij uit het elektriciteitsnet tijdens de goedkope uren om later de dan duurdere stroom terug te leveren aan het net. Behalve een beperkt op- en ontlaadverlies en extra slijtage van de batterij moet bij het laden over de uit het net opgenomen kWh's immers ook (nog) de energiebelasting worden betaald. Over de kWh's die je teruglevert op het net krijg je die energiebelasting (vooralsnog) niet terug. En dat terwijl degene die de ter...
Meer lezen