blauwgroenenergie

 Drie (onnodige) problemen voor de buurtbatterij.  Energiebelasting, transportkosten en het verbod voor netbeheerders om elektriciteit te verhandelen. Geen vrijstelling voor de energiebelasting. Het lijkt zo simpel. Tijdens zonnige zomerse middagen is er in de woonwijk een overschot aan elektriciteit. Zonnestroom is dan veel minder waard, soms zelfs negatief, en omvormers kunnen uitvallen. Wat is er dan simpeler om samen een buurtbatterij te kunnen plaatsen zodat 1. omvormers minder snel uitvallen en 2. je op een later moment deze stroom kan gebruiken of voor een hogere prijs kan leveren op het net. Het eerste probleem is de energiebelasting. Wat je in je eigen thuisbatterij laadt en later zelf gebruikt of op het net levert betaal je dus geen energiebelasting.  Maar staat diezelfde batterij achter je meter dan moet er wel energiebelasting betaald worden over diezelfde kWh's.        2. Kosten netaansluiting en transportkosten. Buurtbatterijen ontlasten ...

 Als je thuis zelf je EV kan laden waarom zou je je PV-overschot of een dynamisch energiecontract dan alleen zelf moeten kunnen benutten? Je zou met je EV-laadpunt toch ook anderen, betaald, kunnen laten laden? Nu kan dat, in theorie, alleen als je je lader volledig openbaar maakt. Dat doet dus bijna niemand. Je moet immers wel baas blijven over je eigen lader (en parkeerplek). Een mogelijkheid zou dus ook moeten zijn dat je met een app(lezer) of met pasjes dus alleen maar toestemming hoeft te geven aan andere EV-bezitters waar jij dus (prijs)afspraken mee kunt maken. Helaas is, voor zover mij bekend, volgens mij dus nog niet (echt) mogelijk. Zo hebben de meeste particuliere laadpalen geen kaartlezer. Althans, fysiek, op de lader zelf. Misschien dat je de lader ook via een app kan laten bedienen.  Voor een nuttig verbruik van een overschot aan zonnestroom op zonnige zomerse middagen helpt immers maar één ding:  meer stroomverbruik in de wijk tijdens de zonovergoten uren. ...

 Opnieuw geschreven na mijn eerdere post van 10 november 2024.  Een belangrijk deel van de investeringskosten voor een HBr-flowbatterij wordt gevormd door de waterstofgasopslag. Een HBr-flowbatterij zou dan ook een stuk goedkoper kunnen worden door de eigen waterstofopslag te vervangen door een koppeling aan een H2-net. Daarbij werkt de HBr-flowbatterij tijdens het laden dus als een elektrolyser en levert dan dus waterstof (2 HBr + e -->  Br2 + H2). Nadeel daarvan is dat de aanwezige hoeveelheid HBr (of Br2) tijdens de electrolyser- (of brandstofcelfase) beperkt is. Tijdens de elektrolysefase gevormde Br2 moet dus tijdens een daaropvolgende stroomtekort in de brandstofcelfase door toevoeging van H2 weer terug omgezet moet worden in HBr. Tijdens die brandstofcelfase produceert de HBr-flowbatterij dan wel elektriciteit. Maar die hoeveelheid is als gevolg van het omzettingsverlies in de elektrolyser die de daarvoor noodzakelijke waterstof moet maken natuurlijk minder. De ...

  'De industrie ziet einde groene waterstof' (Telegraaf 31/10). Daarin wordt 'een betrokkene' geciteerd dat het lager waarderen van waterstof 'voor raffinage' de gehele waterstofeconomie om zeep helpt (door de redacteur vervolgens gesubkopt tot 'de gehele economie om zeep'. Jan Willem van den Beukel, directeur van Vereniging Energie voor Mobiliteit en Industrie, wijst op 'het verlies aan subsidie terwijl de kosten hetzelfde blijven'. Vervolgens de volgende dag een artikel waarin RWE-topman Marinus Tabak de noodklok luidt over 'het terugdraaien' van groene waterstof. Het eerste artikel rept over 'bijmenging voor de productie van brandstoffen'. RWE-baas Tabak over 'waterstof via raffinage'. 'Waterstof via raffinage' c.q. 'bijmenging voor de productie van brandstoffen' die staatssecretaris Chris Jansen (infrastructeur en waterstaat) op advies van TNO vanwege het lage rendement lager gaat (subsidie)waarderen. H...